Contact is het sleutelwoord in het beeldend werk van Vera Zegerman. Contact tussen contrasten, contact tussen mensen, contact tussen mens en kunst, contact tussen heden en verleden; het zijn allemaal thema's die steeds terugkeren.
Zij schildert, maakt installaties, doet kunstprojecten en maakt keramiek objecten.
Zij werkt graag met klei en maakt daarmee unieke handgevormde objecten die er om vragen aangeraakt te worden. Men krijgt dan niet alleen contact met het gladde glazuur en de ruwere huid van de met oxides bewerkte gedeelten, maar voelt ook tegenstellingen tussen hard en zacht door de toepassing van bijvoorbeeld kunstbont of rijstpapier. Voor deze objecten laat zij zich vaak inspireren door organische vormen zoals fossielen. Deze versteende sporen van leven uit het verleden vormen zo een basis waaruit beelden ontstaan die door het bakken weer steen worden en gezien kunnen worden als nieuwe levensvormen. Daardoor is de cirkel weer rond. Met glanzend glazuur geeft zij haar beelden opvallende kleuraccenten.
Haar kleurrijke semi-abstracte schilderijen zijn ontstaan uit een behoefte om landschappen vast te houden die zij tijdens haar reizen heeft gezien. Zij is gefascineerd door de verscheidenheid aan kleuren en structuren die er vaak door de mens in zijn aangebracht, zoals akkers, maar die wij toch als “natuur” zouden omschrijven. Als kind zat zij achterin de auto van haar ouders al uren te kijken naar de voorbij trekkende landschappen en het ingrijpen van de mens hierop.
